Wiskundig meesterbrein, Pim Voerman, meldt zich
Blijf op de hoogte en volg Pim
09 Februari 2014 | Réunion, Saint-Denis
Nou dat was het eerste weekje al weer, het spits is eraf. Maandag begon de week echt (en vroeg) om 6 uur stonden we op, even kalm ontbijten en op naar school, want het eerste lesuur begint hier om 7h15. En dan te bedenken dat sommige leerlingen in de bergen wonen en dus ongeveer anderhalf uur onderweg zijn om in Saint-Benoît te komen. Ik hoef dus gelukkig niet zo lang te rijden en hoef pas om 6 uur mijn nest uit!
Goed, eenmaal op school aangekomen word ik aan alle mensen voorgesteld aan al mijn toekomstige collega’s, hartstikke leuke mensen heel enthousiast en geïnteresseerd. Gelijk kussen en zo, dus heb op zijn minst 20 tropische ziektes opgelopen. (Nee serieus dan geven ze je twee van die luchtkussen en dan 3 sec. Daarna zeggen ze: “Och och, ik ben toch zóóó verkouden door die airco..” In het kader van merci beaucoup: merci beaucoup! Nee ze zijn echt heel leuk hoor, alleen moeten ze toch even leren dat ik lichte smetvrees heb. Nou eerste uur was relaxed, ik ging me een beetje voorstellen in het Engels met die kiddo’s en ze vonden me volgens mij wel aardig. (Ja echt! :O). Eerste vraag: “Euhh do euhh you euhh have a girlfriend?” Goeeeed next question. Die middag kreeg ik echt een heugelijk nieuwtje, want IK, ons wiskundig meesterbrein, mag gaan assisteren bij Wiskunde en Natuur-, scheikunde lessen. Ik heb nu één les gedaan en dit ging (naar omstandigheden) wel goed (ik hoef immers zelf niks wiskundigs of rekenachtigs te doen) ik hoef alleen maar dingen te vertalen naar het Engels, omdat het een soort tweetalig onderwijs is. (voor zover dat mogelijk is in Frankrijk, het is meer frans onderwijs met af en toe een Engels woord tussendoor). Naja ze komen er vanzelf wel achter dat getallen en ik geen goede match zijn!
De wiskunde docent, Elise, is echt GE-WEL-DIG wat een leuk mens is dat, dus ik bluf me dr wel doorheen als ik iets ‘cijferigs’ moet doen, ik wìl met haar blijven samenwerken. Deze dag heb ik ook Sharon ontmoet, hartstikke leuke meid, beetje stil en awkward, maar goed ze is ook Brits dus ze kan er niks aan doen. Ze vroeg me waar ik in Amerika gewoond had, dus ze mag blijven. Na deze lange eerste dag kwam ik moe en bezweet weer thuis, toen heb ik in een soort van reflex mijn zwembroek aan getrokken en voor ik het wist lag ik in het zwembad. Erg chill.
Ik heb ook kennis gemaakt met de conciërge, je weet ten slotte nooit waar je zo iemand voor nodig kunt hebben, berekenend type ben ik toch.. Die zei tegen mij toen ik met hem stond te kletsen: “on dirait que tu es un oreille” (We zouden zeggen dat je een oor bent). Ze noemen de mensen die uit ‘La Metropolitaine’ komen ‘oren’ want die zetten altijd hun hand achter hun oor als ze Creole praten en dan zeggen ze: HUH?! Wat zeg je? Vandaar.
De volgende dag heb ik eerst weer wat kennismakingslessen gedaan, ik heb mezelf een beetje voorgesteld, de leerlingen hadden wat vragen voorbereid, ik heb ze wat verteld over ons prachtige, kleine land etc. Die middag ben ik naar Saint-Dénis geweest. Jean-Paul werkt daar en hij had me meegenomen, daar ben ik een beetje bij de hoofdstraten geweest en heb wat spulletjes gekocht, een flesje (voor drinken in de les, want ik had zeg maar constant de neiging om weg te rennen en onder de kraan te gaan hangen. En tjah, dat komt toch ietwat raar over zeker tijdens zo’n eerste indruk weet je wel.. dus ik hield mij braaf in. Maar nu heb ik een drinkflesje.
Goed woensdag zijn we na schooltijd naar Chantal, vriendin van Dany en Jean-Paul, gegaan, zij wilde me haar auto wel lenen voor zolang als het nodig was. Maar serieus, daar durf ik echt niet in te rijden. Dat ding valt van ellende uit elkaar. Dus ik wacht wel even met autorijden tot ik een andere oplossing gevonden heb. Waarschijnlijk ga ik een tweedehandsje kopen die ik dan voor vertrek weer verkoop. Want ondanks het feit dat het een heerlijk eiland is.. public transport sucks.. En zeg nou eerlijk.. HOE moeilijk is het om een treinspoor in de vorm van een cirkel aan te leggen?! Gewoon, hoppa, om het eiland heen.
Chantal is ook echt super leuk, soort van vrije geest op een tropisch eiland. Altijd lerares Frans geweest, dus ze spreekt super mooi en duidelijk en ook op een heel geestige manier.
Zaterdag zijn we naar de bergen geweest, zie FB voor foto’s het is echt prachtig hier, allemaal watervallen en in de bergen was het ook zo’n 10 graden koeler, erg aangenaam. Nadat we hier waren geweest zijn we naar Thierry, Florence en Jean-Malot gegaan, ook echt heeel leuke mensen en die spraken ook heel duidelijk Frans. Naja kortom, ik word weer omgeven door leuke mensen, ik weet niet waar ik het aan verdien maar het is hier heerlijk.
Morgen ga ik voor het eerst ECHT wat doen met de leerlingen, ik denk een kleine spreekopdracht of zo.. dat moet ik nog even verzinnen.
Nou dat was het wel weer zo’n beetje.
Funfact: ze zeggen dat la Réunion, La Réunion heet vanwege de verschillende invloeden het is een soort van samenkomst van verschillende culturen. Anticlimax: het is niet waar.
Bisous,
Pim
Goed, eenmaal op school aangekomen word ik aan alle mensen voorgesteld aan al mijn toekomstige collega’s, hartstikke leuke mensen heel enthousiast en geïnteresseerd. Gelijk kussen en zo, dus heb op zijn minst 20 tropische ziektes opgelopen. (Nee serieus dan geven ze je twee van die luchtkussen en dan 3 sec. Daarna zeggen ze: “Och och, ik ben toch zóóó verkouden door die airco..” In het kader van merci beaucoup: merci beaucoup! Nee ze zijn echt heel leuk hoor, alleen moeten ze toch even leren dat ik lichte smetvrees heb. Nou eerste uur was relaxed, ik ging me een beetje voorstellen in het Engels met die kiddo’s en ze vonden me volgens mij wel aardig. (Ja echt! :O). Eerste vraag: “Euhh do euhh you euhh have a girlfriend?” Goeeeed next question. Die middag kreeg ik echt een heugelijk nieuwtje, want IK, ons wiskundig meesterbrein, mag gaan assisteren bij Wiskunde en Natuur-, scheikunde lessen. Ik heb nu één les gedaan en dit ging (naar omstandigheden) wel goed (ik hoef immers zelf niks wiskundigs of rekenachtigs te doen) ik hoef alleen maar dingen te vertalen naar het Engels, omdat het een soort tweetalig onderwijs is. (voor zover dat mogelijk is in Frankrijk, het is meer frans onderwijs met af en toe een Engels woord tussendoor). Naja ze komen er vanzelf wel achter dat getallen en ik geen goede match zijn!
De wiskunde docent, Elise, is echt GE-WEL-DIG wat een leuk mens is dat, dus ik bluf me dr wel doorheen als ik iets ‘cijferigs’ moet doen, ik wìl met haar blijven samenwerken. Deze dag heb ik ook Sharon ontmoet, hartstikke leuke meid, beetje stil en awkward, maar goed ze is ook Brits dus ze kan er niks aan doen. Ze vroeg me waar ik in Amerika gewoond had, dus ze mag blijven. Na deze lange eerste dag kwam ik moe en bezweet weer thuis, toen heb ik in een soort van reflex mijn zwembroek aan getrokken en voor ik het wist lag ik in het zwembad. Erg chill.
Ik heb ook kennis gemaakt met de conciërge, je weet ten slotte nooit waar je zo iemand voor nodig kunt hebben, berekenend type ben ik toch.. Die zei tegen mij toen ik met hem stond te kletsen: “on dirait que tu es un oreille” (We zouden zeggen dat je een oor bent). Ze noemen de mensen die uit ‘La Metropolitaine’ komen ‘oren’ want die zetten altijd hun hand achter hun oor als ze Creole praten en dan zeggen ze: HUH?! Wat zeg je? Vandaar.
De volgende dag heb ik eerst weer wat kennismakingslessen gedaan, ik heb mezelf een beetje voorgesteld, de leerlingen hadden wat vragen voorbereid, ik heb ze wat verteld over ons prachtige, kleine land etc. Die middag ben ik naar Saint-Dénis geweest. Jean-Paul werkt daar en hij had me meegenomen, daar ben ik een beetje bij de hoofdstraten geweest en heb wat spulletjes gekocht, een flesje (voor drinken in de les, want ik had zeg maar constant de neiging om weg te rennen en onder de kraan te gaan hangen. En tjah, dat komt toch ietwat raar over zeker tijdens zo’n eerste indruk weet je wel.. dus ik hield mij braaf in. Maar nu heb ik een drinkflesje.
Goed woensdag zijn we na schooltijd naar Chantal, vriendin van Dany en Jean-Paul, gegaan, zij wilde me haar auto wel lenen voor zolang als het nodig was. Maar serieus, daar durf ik echt niet in te rijden. Dat ding valt van ellende uit elkaar. Dus ik wacht wel even met autorijden tot ik een andere oplossing gevonden heb. Waarschijnlijk ga ik een tweedehandsje kopen die ik dan voor vertrek weer verkoop. Want ondanks het feit dat het een heerlijk eiland is.. public transport sucks.. En zeg nou eerlijk.. HOE moeilijk is het om een treinspoor in de vorm van een cirkel aan te leggen?! Gewoon, hoppa, om het eiland heen.
Chantal is ook echt super leuk, soort van vrije geest op een tropisch eiland. Altijd lerares Frans geweest, dus ze spreekt super mooi en duidelijk en ook op een heel geestige manier.
Zaterdag zijn we naar de bergen geweest, zie FB voor foto’s het is echt prachtig hier, allemaal watervallen en in de bergen was het ook zo’n 10 graden koeler, erg aangenaam. Nadat we hier waren geweest zijn we naar Thierry, Florence en Jean-Malot gegaan, ook echt heeel leuke mensen en die spraken ook heel duidelijk Frans. Naja kortom, ik word weer omgeven door leuke mensen, ik weet niet waar ik het aan verdien maar het is hier heerlijk.
Morgen ga ik voor het eerst ECHT wat doen met de leerlingen, ik denk een kleine spreekopdracht of zo.. dat moet ik nog even verzinnen.
Nou dat was het wel weer zo’n beetje.
Funfact: ze zeggen dat la Réunion, La Réunion heet vanwege de verschillende invloeden het is een soort van samenkomst van verschillende culturen. Anticlimax: het is niet waar.
Bisous,
Pim
-
09 Februari 2014 - 15:05
Sabina:
Salut Pim!
Sympa de lire tes histoires. Ça me rappelle à mes propres expériences comme assistante de langues. Amuse-toi bien et j'attends toujours ta carte postale;)!
Bisouille -
09 Februari 2014 - 15:29
Corine:
He joh klinkt weer leuk, en ik hoop zo voor jou dat die auto lukt!
Want tja hoe moeilijk kan het zijn een spoor in een circel, dat deed jij op je
3de al.
Maar doe wel voorzichtig.
Ik kijk weer uit naar je volgende blog. Xxx mama -
09 Februari 2014 - 15:59
Oma Antje:
hoi pim mooi verslag wees maar voorzichtig met al dat zoenen straks is er een bij
die het wel heel leuk vind om met je te zoenen.
maar dat is zo'n eind weg we willen je toch wat dichterbij huis hoor.
frans en Engels gat je goed af nu het nederlands nog (niet het spits maar de)
liefs oma antje -
09 Februari 2014 - 17:24
Jard:
wat schrijf jij geweldig! ik moest een paar keer hardop lachen -
09 Februari 2014 - 17:49
Ton En Constance:
Klinkt goed allemaal.
Het onderwijs is dus overal hetzelfde, we moeten het onmogelijke mogelijk maken.
Zelfs wiskunde.
Cijfers zijn eigenlijk alleen om uit te delen en 2x per jaar bij rapportage het gemiddelde te berekenen (met rekenmachine).
Dat zwembad lijkt me wel wat.
Hier komt het water uit de lucht.
Succes met de auto's.
Groeten Ton en Constance -
09 Februari 2014 - 22:14
Caspar:
Het is weer een feest om je verslag te lezen. Man.... benader een uitgever en breng uit die bundel!!
Succes en geniet.
Heel veel liefs Cas, Lein, Boet & Buys -
10 Februari 2014 - 10:41
Anita:
Hoi Pim,
Dat jij een geografisch genie bent, wist ik natuurlijk:) Maar wis- natuur- en scheikunde...nee, dat had ik niet achter je gezocht...
Bon séjour!
Anita -
13 Februari 2014 - 10:49
Michelle Conings:
Bonjour Pim; je viens de lire les premières expériences de Sanne, et maintenant les tiennes, et j'ai l'impression que tout se passe très bien pour vous deux. Alors, bon séjour, et habitue-toi vite aux bises, c'est aussi bien agréable parfois!
Hier,Christien est venue se joindre à nous; elle a l'intention de continuer à venir.
Bon courageet bon séjour; amicalement, Michelle. -
14 Februari 2014 - 18:20
Ton En Thea:
Toppie,Pim,wat een ervaringen!En fijn weer zoveel leuke en gezellige mensen te ontmoeten!Dat maakt je verblijf daar zoveel gemakkelijker,want het is wel heeeel ver weg hoor!Gelukkig dat Skype bestaat,dan lijkt het of je dichterbij bent.
Hoorde van mamma,dat je toch kans zal zien een autootje te huren,dat is helemaal top,ben je minder afhankelijk van de aangeboden lift!
Hè Toppertje hou ze ,liefs
Gr.V en Gr.M -
14 Februari 2014 - 18:20
Ton En Thea:
Toppie,Pim,wat een ervaringen!En fijn weer zoveel leuke en gezellige mensen te ontmoeten!Dat maakt je verblijf daar zoveel gemakkelijker,want het is wel heeeel ver weg hoor!Gelukkig dat Skype bestaat,dan lijkt het of je dichterbij bent.
Hoorde van mamma,dat je toch kans zal zien een autootje te huren,dat is helemaal top,ben je minder afhankelijk van de aangeboden lift!
Hè Toppertje hou ze ,liefs
Gr.V en Gr.M -
21 Februari 2014 - 17:47
Gr.v En Gr.m:
Pim, reuze bedankt voor je eigenhandig geschreven kaart! Leuk, veel persoonlijker dan al die gedrukte lettertjes,maar voor jou veel inspannender!!Des te meer gewaardeerd door ons.
Vanmorgen hoorden we van iemand,dat het vanille stokje van origine afkomstig is vanuit La Reunion nl.van de steel van een uitzonderlijk mooie plant,wist jij dat en zou er een grond van waarheid in zitten? we vonden het al zo bijzonder ,dat er eindelijk iemand was,die wist waar la Reunion lag.
Hopelijk alles goed met je.Succes met beklimming van de vulkaan. Weer een belevenis.
Beaucoup plein de Bises :je Grootjes -
28 Maart 2014 - 10:26
Simone Groeneveld:
Je hebt een grappige schrijfstijl - leuk om te lezen. Goed dat je veel mensen hebt ontmoet, jezelf en je land hebt voorgesteld en plannen maakt om nog meer vooruit te komen (letterlijk).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
