Zo even een kleine update
Door: Pim Voerman
Blijf op de hoogte en volg Pim
25 Mei 2014 | Réunion, Sainte-Rose
Een weekje vakantie met mijn ouders was wel weer ontzettend lekker. Op 10 mei stond mijn wekker om 6uur ingesteld en ben ik om ongeveer 7 uur weggereden richting Aéroport Roland Garros. Ik was natuurlijk veel te vroeg, beter te laat dan te vroeg trouwens, en heb me geïnstalleerd op een bankje naast de Arrivals.
Nou daar waren ze dan, als ALLERLAATST hadden ze hun koffers, ik was al lichtelijk in paniek dat hun koffers niet overgekomen zouden zijn. Altijd gezeik met die vliegmaatschappijen en dan is deze ook nog Frans. Halleloeja, alles is goed gegaan.
Daarna was het even stress op de parkeerplaats, mama moest en zou een nieuwe jurk aan en de cadeau’tjes voor JP en Dany moesten worden overgepakt naar een fashionable delfts blauwe boodschappentas.
Nou eenmaal geïnstalleerd in de auto reden we terug richting Ste. Rose, langs de school en op weg naar ons ontbijt. Hier wachtten JP en Dany ons op en hebben we een fantastische ochtend beleefd. Ze waren ontzettend gecharmeerd van mijn familie, die natuurlijk ook best okay is.
Om een uur of één zijn we weer weg gereden richting Boucan Canot, de westkant van het eiland, daar was ons hotel. Hier werden we ontvangen met een soort jus de fruit het deed heel chic aan! Het hotel was prima en daarna zijn we lekker Tapas gaan eten bij een of ander cocktailtentje op de hoek, papa, mama en leontine hadden immers een nacht overgeslagen en tjah. Pussy als ze zijn.. (ok ik moet dit niet te hard zeggen aangezien ik over 3,5 week in hetzelfde schuitje zit) OK HEEL LOGISCH DUS DAT ZE MOESTEN BIJTANKEN!
Zondag zijn we naar de Bassins geweest, waterval “ohhhhhhh”. Ik ben inmiddels zo verwend dat niet meer onder de indruk ben van bassins waar geen watervallen zijn..
Nou verder hebben we deze week heerlijk rustig aangedaan, genoten van elkaars aanwezigheid en een paar uitstapjes.. het was heel chill!
We wilden naar de Vulkaan, maar het weer liet het helaas niet toe. Althans, we konden er wel naartoe, maar goed dan wil je ook wat zien. En als het zo bewolkt is zie je… eh ja alleen wolken en daar doen we t niet voor! (we moesten ook om 6 uur uit ons nest wilden we optijd zijn.. speelde ook mee, maar nee het was vooral het weer..)
Goed het hotel was echt prima en er zat daarbij echt een chic restaurant.. Nou daar hadden wij dus geen zin in.. Wij zijn naar een of ander restaurantje op de hoek gegaan en het was echt supppper lekker, je kwam elke avond 3 kilo zwaarder op je hotelkamer terug, maar het was een super leuk gezellig tentje. Zie mama’s FB voor foto! :P
Nou en voordat we het wisten zat het er al weer op. Vrijdagavond vlogen ze weer terug naar huis, dat vond ik wel even moeilijk. Ik wist natuurlijk wel dat ik ze een maand later wil zal zien dus in principe geen probleem. Het werkt gewoon heel gek op zo’n eiland ver ver weg, je bent je om de een of andere reden toch heel bewust van je locatie en vooral het feit dat het 9000 fucking kilometers ver weg is. En dat er om dit hele eiland niets anders is dan zee, met haaien en dingen. :O
Goed dan is er een week zo weer voorbij, donderdag ben ik met Bex naar het strand geweest en hebben we gesnorkeld. Heel de cast van Finding Nemo gezien, jammer dat mijn iPhone niet zo goed tegen water kan. Bex gaat dinsdag weg naar Engeland en dan komt het voor mij ook al weer heel dichtbij.
Gister hadden we het vormsel van Jean-Malo, de zoon van Thierry en Florence. Dit was super gezellig, althans het feestje er na, de mis was interessant hoor om te zien. Allemaal 12 jarigen die er uit zagen als in my big fat gypsy wedding. Maar het feestje was vooral gezellig. Dit zijn ook echt super leuke mensen.
Bij binnenkomst wilde ik Thierry een hand geven zoals dat altijd ging. Maar gisteren zei hij tegen mij: Viens on fait la bise maintenant. Dat is dus iets wat ik niet kan begrijpen aan die franse cultuur. Die kussen de hele tijd. En dan vooral: hoe en wanneer verander je van handschudden naar wangkussen (die dan ook nog eens per regio veranderen) -.-“
Ik vind dit tamelijk ongemakkelijk aan het groeten.. MAAAAR GOEEEED dan nog niet gesproken over het feit dat het 20 graden is soms nu en ze dus allemaal verkouden zijn WEAK zijn ze! Dus dan heb je een kus gegeven en dan is het weer zo van ughe ughe wat zijn we ziek! En bedankt.
Nou dat was het weer voor deze periode! ☺
Tot heel gauw en ehhh
TOT HEEL GAUW!!! :D:D:D
Heb best wel zin om jullie weer te zien! En remember 21 juni dikke vette fissa in Hengelo! :P
Bisous!
Nou daar waren ze dan, als ALLERLAATST hadden ze hun koffers, ik was al lichtelijk in paniek dat hun koffers niet overgekomen zouden zijn. Altijd gezeik met die vliegmaatschappijen en dan is deze ook nog Frans. Halleloeja, alles is goed gegaan.
Daarna was het even stress op de parkeerplaats, mama moest en zou een nieuwe jurk aan en de cadeau’tjes voor JP en Dany moesten worden overgepakt naar een fashionable delfts blauwe boodschappentas.
Nou eenmaal geïnstalleerd in de auto reden we terug richting Ste. Rose, langs de school en op weg naar ons ontbijt. Hier wachtten JP en Dany ons op en hebben we een fantastische ochtend beleefd. Ze waren ontzettend gecharmeerd van mijn familie, die natuurlijk ook best okay is.
Om een uur of één zijn we weer weg gereden richting Boucan Canot, de westkant van het eiland, daar was ons hotel. Hier werden we ontvangen met een soort jus de fruit het deed heel chic aan! Het hotel was prima en daarna zijn we lekker Tapas gaan eten bij een of ander cocktailtentje op de hoek, papa, mama en leontine hadden immers een nacht overgeslagen en tjah. Pussy als ze zijn.. (ok ik moet dit niet te hard zeggen aangezien ik over 3,5 week in hetzelfde schuitje zit) OK HEEL LOGISCH DUS DAT ZE MOESTEN BIJTANKEN!
Zondag zijn we naar de Bassins geweest, waterval “ohhhhhhh”. Ik ben inmiddels zo verwend dat niet meer onder de indruk ben van bassins waar geen watervallen zijn..
Nou verder hebben we deze week heerlijk rustig aangedaan, genoten van elkaars aanwezigheid en een paar uitstapjes.. het was heel chill!
We wilden naar de Vulkaan, maar het weer liet het helaas niet toe. Althans, we konden er wel naartoe, maar goed dan wil je ook wat zien. En als het zo bewolkt is zie je… eh ja alleen wolken en daar doen we t niet voor! (we moesten ook om 6 uur uit ons nest wilden we optijd zijn.. speelde ook mee, maar nee het was vooral het weer..)
Goed het hotel was echt prima en er zat daarbij echt een chic restaurant.. Nou daar hadden wij dus geen zin in.. Wij zijn naar een of ander restaurantje op de hoek gegaan en het was echt supppper lekker, je kwam elke avond 3 kilo zwaarder op je hotelkamer terug, maar het was een super leuk gezellig tentje. Zie mama’s FB voor foto! :P
Nou en voordat we het wisten zat het er al weer op. Vrijdagavond vlogen ze weer terug naar huis, dat vond ik wel even moeilijk. Ik wist natuurlijk wel dat ik ze een maand later wil zal zien dus in principe geen probleem. Het werkt gewoon heel gek op zo’n eiland ver ver weg, je bent je om de een of andere reden toch heel bewust van je locatie en vooral het feit dat het 9000 fucking kilometers ver weg is. En dat er om dit hele eiland niets anders is dan zee, met haaien en dingen. :O
Goed dan is er een week zo weer voorbij, donderdag ben ik met Bex naar het strand geweest en hebben we gesnorkeld. Heel de cast van Finding Nemo gezien, jammer dat mijn iPhone niet zo goed tegen water kan. Bex gaat dinsdag weg naar Engeland en dan komt het voor mij ook al weer heel dichtbij.
Gister hadden we het vormsel van Jean-Malo, de zoon van Thierry en Florence. Dit was super gezellig, althans het feestje er na, de mis was interessant hoor om te zien. Allemaal 12 jarigen die er uit zagen als in my big fat gypsy wedding. Maar het feestje was vooral gezellig. Dit zijn ook echt super leuke mensen.
Bij binnenkomst wilde ik Thierry een hand geven zoals dat altijd ging. Maar gisteren zei hij tegen mij: Viens on fait la bise maintenant. Dat is dus iets wat ik niet kan begrijpen aan die franse cultuur. Die kussen de hele tijd. En dan vooral: hoe en wanneer verander je van handschudden naar wangkussen (die dan ook nog eens per regio veranderen) -.-“
Ik vind dit tamelijk ongemakkelijk aan het groeten.. MAAAAR GOEEEED dan nog niet gesproken over het feit dat het 20 graden is soms nu en ze dus allemaal verkouden zijn WEAK zijn ze! Dus dan heb je een kus gegeven en dan is het weer zo van ughe ughe wat zijn we ziek! En bedankt.
Nou dat was het weer voor deze periode! ☺
Tot heel gauw en ehhh
TOT HEEL GAUW!!! :D:D:D
Heb best wel zin om jullie weer te zien! En remember 21 juni dikke vette fissa in Hengelo! :P
Bisous!
-
25 Mei 2014 - 16:51
Ton En Constance:
Fijn dat jullie zo'n lekkere vakantie hebben gehad.
Je moeder was ook erg enthousiast. (Je vader en Leontine vast ook, maar die heb ik niet gesproken)
Het eind raakt in zicht, nog even en je avontuur is voorbij, en zit je op het vasteland Nederland.
Geniet nog even van je laatste weken daar.
Moet je bij thuiskomst een heftig verslag op Windesheim inleveren? Of heb je dan vakantie?
Tot gauw, groetjes van ons -
25 Mei 2014 - 17:17
Corine Voerman:
Leuk weer je verslag, en dank je wel dat je mijn elegante verstapping niet beschreven hebt bij het eerste bassin.
Alleen vind ik "best okay" een wat magere beschrijving over hoe leuk, geweldig, bijzonder, cool, gaaf, stoer, lief, attent, enz. papa, leontine en ik zijn.
Ik ben ook de nachtjes aan het tellen hoor dat je aan komt op Düsseldorf.
Geniet nog maar even van het mooie weer en neem het mee, want hoewel het hier nu best lekker is, kan je beter het zekere voor het onzekere nemen en ik wil onze verjaardag graag buiten kunnen vieren.
Probeer nog maar wat bij te kleuren anders steek je zo af bij mij.
Xxx tot over 3 5/7 week. ;)
Mama
-
25 Mei 2014 - 21:39
David:
Hey cousine ... ce difficile de lire ces belles histoires de votre
Je suis un peu fier de vous que vous malgré la déception occasionnelle vous faire si bien. Découvrez autant de cultures différentes est un stage est aussi très spécial.
Aussi bien que vous avez fait ce que vous déterminer à l'avenir profiter. Plus belles aventures de nombreux amis Gardez ces contacts sur! Il est souvent plans, mais avec un plan tout est si proche ... nous sommes là à votre fête, sont impatients de!
Jouit encore les dernières trois semaines et demi ... jusque-là!
Comment est mon français? Pouvez-vous lire un petit peu?
Cartes Daaf et mensonges et les enfants -
26 Mei 2014 - 16:57
Anne Prümers:
Heeeeeee Pim, lang geleden dat ik me op de hoogte stelde van het wel en wee van je. Ik moest glimlachen om je manier van schrijven en ik vind dat je pappa en mamma supertrots op zo´n zoon kunnen zijn. Ik ben bijna jaloers op de liefdevolle omgang die jullie blijkbaar met elkaar hebben! Heel mooi!!!!! Duhus....... je komt gauw terug. Hopelijk gaan we jou en Sanne dan weer ontmoeten, want er valt vast een heleboel te vertellen.
We horen wel wanneer dat is. Tot dan en een fijne laatste periode daar in verwegiistan.
Au revoir,
Anne -
26 Mei 2014 - 20:43
Annemiek:
Hoi Pim,
Leuk verslag weer. Neem nog even het eiland goed in je op, want voor je het weet zit je weer in ons kikkerlandje! Succes met de laatste weekjes. -
03 Juli 2014 - 23:25
Ama:
Jo Pim!:)
Hier ook maar eens een reactie van mij....;)
Echt tof dat je ouders en zus zijn overgekomen. Weten ze waar je het over hebt als je weer terug bent, hebben ze er een beeld bij. Het moment dat ze dan weer terug gaan is inderdaad wel prut zeg...
Die waterval klinkt echt mega cool, heb de foto's ervan gezien op facebook, echt wel mooi!:) Het enige naar beneden vallende water kwam in België uit de douche of uit een hele grote grijze regenwolk...
Ben echt benieuwd naar al je verhalen (in real life!!)
Bonnes vacances!
Ama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
